بنابر اعلام وزارت نیرو، سالانه ۱۲۲ میلیون متر مکعب آب برای آبیاری فضاهای سبز شهری مصرف می‌شود، که برآورد شده قریب به ۷۰ درصد این میزان برای نگهداری چمنهای طبیعی مصرف می‌شود. بدین ترتیب استفاده از چمن مصنوعی برای ذخیره حدود ۱۰۰ میلیون متر مکعب آب در سال برای شهرهایی که بسیاری از آنها در آستانه بی آبی هستند بسیار ضروری است.
بر اساس تحقیقات صورت گرفته هر متر مربع چمن طبیعی حدود ۱۸۰۰ لیتر آب در سال برای حیات نیاز دارد. این در شرایطی است که منطقه‌ای که چمن در آن کاشته شده دارای آب و هوای خشک نباشد و برای آبیاری بیش از حد نیاز از آب استفاده نکنیم. با همین حساب و کتاب ساده می‌توان دریافت که استفاده از چمن مصنوعی در مکانهایی که نیاز ضروری به کاشت چمن طبیعی وجود ندارد تا چه میزان می‌تواند راهگشای کم به حل معضل کم آبی شود.
اگرچه ما در شهرهای محل زندگی به فضای سبز نیازمندیم، اما با توجه به اینکه چمن طبیعی بسیار به آب نیاز دارد، در فضاهای متعددی می‌توان از چمن مصنوعی به جای آن استفاده کرد. عباس سروش معاون آب و آبفای وزارت نیرو در این رابطه می گوید: «اصطلاحی وجود دارد با عنوان چمن قهوه‌ای، چراکه در زمان کم آبی چمن باید بسوزد. نمی‌توان به مردم گفت آب نداریم ولی فضای سبز خوبی در شهر وجود دارد. اگر در ۱۲۲ میلیون متر مکعب آبی که برای استفاده فضاهای سبز شهری مصرف می شود، صرفه جویی کنیم، کمک زیادی به تامین آب شرب شهرها انجام داده ایم.»
نکته بسیار حایز اهمیت در این موضع این است که امروز نسل جدید انواع چمن مصنوعی به گونه‌ای طراحی و تولید شده که شباهت بسیار زیادی به چمنهای طبیعی داشته و بعضا از بسیاری از چمنهای طبیعی زیباتر هم هستند. حالا به نظر می رسد با اعمال محدودیت در زمینه کاشت چمن طبیعی وقت آن رسیده تا با بهره گیری از تکنولوژی های روز چمن مصنوعی به فضاهای سبز شهری جذابیت تازه ای وارد کرده و کشور را از بحران کم آبی نجات دهیم.